Nru. 371
MEJJU 2005
Matul ix-xahar li għadda ġraw avvenimenti li żgur jibqgħu imfakkra fl-istorja tal-Knisja Universali u li minnhom joħorġu konsegwenzi mportanti ħafna, anki għall-Knisja lokali. Qiegħed nirreferixxi għall-mewt tal-mibki Papa Ġwanni Pawlu II fit-2 t’April 2005 u għall-għażla tal-Papa Benedittu XVI li ġrat fis-19 ta’ l-istess xahar..
Ikun superflwu li jiena hawnhekk nagħti dettalji bijografiċi dwar il-Papa l-ġdid għaliex ta’ dan ingħata “coverage” fl-istampa lokali. Iżda, żgur li huwa xieraq ħafna li kemm jista jkun, noqogħdu attenti biex insegwu t-tagħlim li jagħtina l-Papa Benedittu XVI, u dan mhux biss fil-pronunzjamenti tiegħu mindu sar Papa, iżda wkoll it-tagħlim u r-rakkomandazzjonijiet, li kien jagħti qabel ma tela’ fuq it-tron ta’ Pietru. Dan it-tagħlim siewi nistgħu nsibuh fil-kitbiet u pubblikazzjonijiet tal-Kardinal Ratzinger, li fihom aħna nistgħu nammiraw l-għerf u d-dehen tiegħu, u nsibu wkoll gwida għaqlija għall-ħajja spiritwali u għall-pastorali tagħna.
Nixtieq għalhekk li nwasslilkom xi silta li sibt fil-ktieb tiegħu “The Spirit of the Liturgy” li naħseb fiha messaġġ utli ħafna għalina: “True liturgical education cannot consist in learning and experimenting with external activities. Instead one must be led toward the essential “actio” that makes the liturgy what it is, toward the transforming power of God, who wants, through what happens in the Liturgy, to transform us and the world. In this respect, liturgical education today, of both priests and laity, is deficient to a deplorable extent. Much remains to be done here” (Pagna 175)
Mill-kelmiet li kkwotajt jidher ċar kemm il-Papa attwali jinsisti fuq il-formazzjoni jew l-edukazzjoni liturġika kemm fil-presbiteri kif ukoll fil-lajċi. Id-dokumenti tal-Konċilju Vatikan II ma naqsux li juruna l-ħtieġa kbira li s-saċerdoti jifhmu aħjar x’inhi l-Liturġija, jeżegwuha bil-qima u jgħallmuha ukoll lill-insara.
Difatti fil-Presbyterorum Ordinis n.5 naqraw “Il-prebiteri jfittxu li jitħarrġu sewwa fix-xjenza u fl-arti tal-liturġija ħalli bis-saħħa tal-ministeru liturġiku tagħhom il-komunitajiet ta’ nsara fdati f’idejhom ifaħħru dejjem aħjar lil Alla, il-Missier u l-Iben u l-Ispirtu s-Santu.”
Imbagħad fil-kostituzzjoni Sacrosanctum Concilium n. 14, insibu “Fit-tiġdid u l-promozzjoni tal-Liturġija jeħtieġ li wieħed ifittex dan is-sehem sħiħ u ħaj tal-poplu: għax dan is-sehem hu l-ewwel għajn indispensabbli li minnha l-fidili jieħdu l-ispirtu tabilħaqq nisrani; u għalhekk ir-rgħajja ta’ l-erwieħ, fix-xogħol pastorali tagħhom, għandhom ifittxu li jkun hemm dan is-sehem bl-għajnuna tat-tagħlim meħtieġ. Iżda billi ħadd m’għandu jittama li dan jista’ jseħħ jekk ir-rgħajja nfushom ta’ l-erwieħ ma jkunux minn ta’ l-ewwel li jimtlew bl-ispirtu u l-qawwa tal-Liturġija u jsiru mgħallmin fiha, huwa għalhekk meħtieġ li qabel xejn, il-kleru jkollu tagħlim liturġiku.”
Rigward il-formazzjoni liturġika ta’ l-insara lajċi, il-kostituzzjoni Sacrosanctum Concilium n.19 tgħid ukoll li “din il-formazzjoni għandha ssir skond l-età, il-kundizzjoni, l-għamla ta’ ħajja u l-livell ta’ kultura reliġjuża tagħhom. B’hekk ir-rgħajja jkunu qegħdin jaqdu wieħed mid-dmirijiet ewlenin ta’ min bil-fedeltà jgħaddi lill-oħrajn il-misteru ta’ Alla. Huma għandhom imexxu l-merħla tagħhom f’dawn il-ħwejjeġ mhux biss bil-kelma iżda wkoll bl-eżempju.”
Il-Liturġija mhux l-unika attività li għandna nwettqu aħna s-saċerdoti, iżda żgur li għandna nagħtuha ħafna importanza, u għandna nqisuha bħala għajn u għajnuna għall-ispiritwalità personali tagħna.
+ Nikol Ġ. Cauchi
Isqof t’Għawdex
