Nru. 365

  NOVEMBRU 2004

Hija ħaġa magħrufa li l-ħajja tagħna s-saċerdoti mhix ħajja ħafifa, u li fi żminijietna hi wisq iktar diffiċli milli kienet qabel.

Dawn il-kelmiet, li għidnihom aħna stess u smajniehom elf darba, dan l-aħħar tennihom il-Kardinal Murphy O’Connor, Arċisqof ta’ Westminster li ftit ilu, kien fi gżiritna għall-Kungress Internazzjonali tas-Saċerdoti f’intervista li kellu huwa qal: “Of course, it is not easy to be a priest in to-day’s culture…it is challenging, ‘contro corrente’ as it is for anyone to be a Christian nowadays“ (in Sunday Times - 31st October 2004, 47).

Iżda mhux biżżejjed li nagħrfu d-diffikultajiet li niltaqgħu magħhom, jeħtieġ ukoll li nsaħħu l-fidi tagħna fis-setgħa t’Alla li jista’ jgħinna fid-dgħufija tagħna, kif ukoll li nsaħħu tamitna, fl-għajnuna tiegħu li qatt ma tiġi nieqsa.

Ma nistgħux inħallu barra imbagħad jew nittraskuraw dawk il-mezzi, li bihom inkunu nistgħu nirbħu iktar bil-ħeffa d-diffikultajiet ta’ kull għamla li niltaqgħu magħhom.

Hawnhekk ser nipprova insemmilkom xi ftit minn dawn il-mezzi:
1.    Il-formazzjoni kontinwata, li dwarha fl-Ezortazzjoni Apostolika Post-Sinodali Pastores Dabo Vobis (n.70) jgħidilna li “hija eżiġenza li llum tinħass b’urġenza partikolari, minħabba t-tibdil mgħaġġel tal-kundizzjonijiet soċjali u kulturali tal-bniedmin u tal-popli li fosthom jitwettaq il-ministeru saċerdotali, iżda wkoll biex tkun tista ssir dik ‘l-Evanġelizzazzjoni Ġdida’ li hija wieħed mid-dmirijiet essenzjali u li ma jistgħux jitħallew għal darb’oħra, li għandha l-Knisja.”

2.    Il-fraternità ma’ saċerdoti oħra, li għaliha jirreferixxi il-Konċilju Vatikan II meta jgħid “Il-Presbiteri, mqegħdin fl-orni tal-presbiterat bl-ordinazzjoni, huma marbuta lkoll bejniethom b’rabta ta’ aħwa sagramentali intima; iżda jiffurmaw b’mod speċali Presbiterju wieħed fid-djoċesi li jkunu qegħdin jaqdu taħt l-isqof tagħhom. Għad li jintbagħtu fuq dan jew dak l-uffiċċju, b’danakollu wieħed hu l-ministeru saċerdotali li jkunu qegħdin jaqdu l-bniedmin” (Presbyterorum Ordinis, n.8)

3.    Il-karità pastorali, li dwarha l-Eżortazzjoni Apostolika Pastores Dabo Vobis tgħid: “L-istess, karità pastorali għandha timbotta lis-saċerdot biex jagħraf dejjem aħjar l-aspirazzjonijiet, l-ħtiġijiet, il-problemi u s-sensibilità ta’ dawk li fosthom iwettaq il-ministeru tiegħu: dawn id-destinatarji bis-sitwazzjonijiet konkreti tagħhom, personali, familjari u soċjali.” Is-Saċerdot li josserva dan il-parir, mhux biss jitħeġġeġ dejjem iżjed fil-karità pastorali, iżda wkoll ma jkollux għalfejn jilmenta li m’għandux x’jagħmel jew li jħossu frustrat. Ta’ min iżid ukoll dak li nsibu fil-Presbyterorum Ordinis (n.14), il-Presbiteri “billi jaqdu l-uffiċċju tar-ragħaj it-tajjeb, huma jsibu fl-istess taħriġ tal-karità pastorali r-rabta tal-perfezzjoni saċerdotali li biha jgħaqqdu l-ħajja spiritwali mal-ħidma esterna tagħhom. L-aqwa għajn ta’ din il-karità pastorali huwa s-sagrifiċċju ewkaristiku li għalhekk huwa l-qalba u l-għerq tal-ħajja kollha tal-presbiteru; hekk li r-ruħ saċerdotali għandha tħabrek biex tfassal il-ħajja tagħha fuq dak li jkun qed isir fuq l-altar tas-sagrifiċċju.”

4.    Il-Fiduċja f’Alla. Fis-saċerdot, ma għandha qatt tiġi nieqsa l-perżważjoni li Alla qiegħed miegħu u bħal Missier li jħobbu immensament, jieħu ħsiebu u lest li jagħtih kull għajnuna meħtieġa kemm għall-ispiritwalità personali kif ukoll għall-apostolat saċerdotali. Flimkien ma’ din il-fiduċja, meħtieġ li l-ħajja tas-saċerdot tkun ħajja ta’ talb mhux biss fil-liturġija u fit-talb kommunitarju iżda wkoll fit-talb vokali u mentali li s-saċerdot jagħmel waħdu.

+ Nikol Ġ. Cauchi
Isqof t’Għawdex